Evropska unija ne želi samo promijeniti mobilnost građana, već i natjerati proizvođače baterija da investiraju na kontinentu. Baterije predstavljaju pravi problem, ne samo zato što su najskuplja komponenta električnih automobila, već i zato što su pune hemijskih elemenata čiju dostupnost prati deficit.
Litijum je jedna od najčešće korištenih hemikalija, tako da je oskudica prirodnija od izobilja, što primorava proizvođače, dobavljače i univerzitetske naučnike da traže alternative. Mangan je postao jedan od mogućih alternativa spasa, njegova dostupnost je vrlo visoka, ali po stopi koju ćemo dostići u narednih nekoliko godina, rezerve će se smanjivati, a cijene rasti.
Nove i nekorištene baterije tretiraju se kao otpad
Evropa zagovara recikliranje baterija, bilo dajući im novi život ili spašavajući hemikalije u njima prije nego što se potpuno demontiraju. Međutim, nije sve tako bajno na polju baterija, jer je izvještaj jedne belgijske nezavisne kuće naglasio užasno rasipanje resursa u proizvodnji električnih automobila i baterija.
Belgijski istraživači došli su do šokantnog zaključka: ne manje od trećine baterija proizvedenih u Evropi odbacuje se direktno s proizvodne trake i prije nego što se ikad stavi u električne automobile. U nekim fabrikama se čak 90 posto novoproizvedenih baterija baci.
Proizvođači električnih automobila imaju veliku odgovornost
Ponekad, a najčešće, to se dešava zbog odstupanja tokom procesa proizvodnje baterija, što se događa češće nego što je poželjno kod velikih narudžbi. Problem s ovim odstupanjima je što one od samog početka čine baterije neupotrebljivim ili potencijalno opasnim, što znači da se moraju odbaciti. Ali postoji još jedan razlog, a to su promjene u potražnji za električnim automobilima.
Pad potražnje za električnim automobilima tjera brendove da otkazuju velike narudžbe, dok kašnjenja u isporuci od dobavljača do brendova također mogu biti veliki problem. Samo pitajte Northvolt, čiji je kapacitet da apsorbira narudžbe toliko preopterećen da je BMW bio primoran da otkaže narudžbu baterija u vrijednosti od dvije milijarde eura.
Reciklaža baterija je jedina opcija koja je preostala dobavljačima. Ne mogu da ih "neograničeno", drže uskladištene. jer zauzimaju veliki prostor, a iako danas još nema veliki broj kompanija koje se bave reciklažom baterija, one koje postoje povećavaju profit pri prodaji hemikalija u inostranstvo.
